Over kinderen die zo snel groot worden en zo

Ik kan het haast niet geloven. Ons kleine meisje, ons molleke, ons fijn spring-in-'t-veldje, ons chocaholicje gaat vandaag voor het laatst naar de crèche.

Twee jaar is ze er geweest. Twee jaar en heel wat veranderingen (uitbreiding, opsplitsing) later, is ze klaar om het nest te verlaten. Ze zal er wel nog eens op bezoek gaan, de zoon gaat er tenslotte nog naartoe. Maar het zal toch anders zijn, want vanaf volgende week is ze officieel een kleuter. 

Ze is er klaar voor, onze meid. Klaar om nieuwe uitdagingen aan te gaan, klaar om nieuwe vriendjes te maken, klaar om die volgende stap te zetten (de mama daarentegen...)

Om de verzorgsters van de crèche te bedanken werden clutches gemaakt (ja, alweer), in snoepjeskleuren. Om ze daarna te vullen met snoepjes.

Dankjewel, Naomi, Rebecca, Dolores en Sharon, om zo goed voor onze kindjes te zorgen. Bedankt om onze dochter te helpen groeien. Bedankt om 'mama' te zijn, als mama er even niet kan zijn. Bedankt.