zaterdag 6 oktober 2012

En ze leven nog lang en gelukkig...


Een paar maand geleden viel een uitnodiging in de bus. 
Of wij mee wilden vieren, als S & L elkaar eeuwige trouw beloven. 


Als 't om te vieren is, zijn wij er altijd graag bij. En als 't dan nog eens om de liefde te vieren is, dan zijn wij er dubbel zo graag bij!


Een klein cadeautje moest er dus komen, om wat centjes aan toe te voegen.
En ja, ik ben zo'n gek die het land zou aflopen om net dat geschikte cadeautje te vinden, of die maanden op voorhand al cadeautjes koopt, omdat het 'zo goed past bij die of die'. (Ja, er ligt hier al een kerstcadeautje klaar. Point proven.)
Niet te verwonderen dus dat het iets zelfgemaakts zou worden: persoonlijk en een mooie herinnering aan die nog mooiere dag.
Inspiratie was er genoeg te vinden in de uitnodiging. Stof, textielverf en paspel deden de rest.


Straks nog papieren strikjes op naaien (centjes) en hopen dat de bruid en bruidegom het een leuk geschenkje vinden.

Mocht u mij vanavond zoeken... ik sta op de dansvloer!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten