Is één goeie foto dan echt teveel gevraagd?

Grrrrrrrrr... De dochter stelt mijn geduld toch soms serieus op proef. En dat vooral wanneer ik foto's wil nemen voor een blogpost. Want zodra ze een camera in de smiezen krijgt, dan begint het: ofwel begint ze rond te rennen en te springen, zodat elke foto wazig is, ofwel trekt ze smoelen. Meestal lukt het me dan wel om in die honderd foto's die ik neem één of twee scherpe foto's te nemen waar ze geen gezichten maakt.

Helaas is het me deze keer niet gelukt... 

Het gaat dus om het rokje. Een A-lijnje met beleg en blinde rits, aangezien de kleine meid alles met een tailleband tot onder haar buik trekt. Maar dit rokje zit haar als gegoten en dus blijft het waar het moet zitten.

Het stofje is er eentje van de Veritas. Ik was verliefd van zodra ik het zag.

En dit is dan haar reactie als ze ziet dat ik het op mijn zenuwen krijg!