In mijn hoofd zijn mijn kindjes nog zo klein. Dat zijn ze in realiteit natuurlijk ook best nog, maar in mijn hoofd zullen ze altijd een beetje klein blijven. Maar blijkbaar zijn ze op papier een stuk groter...
Ik tekende een patroontje uit en knipte een stofje.
Helaas bleek na een eerste pasbeurt, dat het shirtje echt wel te groot was. Een maatje minder dus. En voor de zus meteen twee maatjes minder... dacht ik...
Maar het shirtje voor de zoon is nog steeds aan de grote kant...
... net als dat voor de dochter.
De broek bleek uiteindelijk ook te wijd (en dat is dan al een modelleke voor smalle kindjes) maar ondertussen werd het model een beetje aangepast en rolde al een nieuwe broek vanonder de naaimachine, een knalrode deze keer. Maar die toon ik jullie een volgende keer, net als de T-shirtjes die wel passen! :)